In het Lenteakkoord hebben de Kunduz-partijen besloten de reiskostenvergoeding voor het woon-werkverkeer te gaan belasten. Een zeer onrechtvaardige maatregel, waar veel bezwaren tegen in te brengen zijn. Velen zullen er fors in koopkracht op achteruitgaan.
Fundamenteler is echter dat de maatregel op geen enkele wijze is te onderbouwen of te rechtvaardigen. Op welke maatschappijvisie is het gebaseerd dat je iemand die van zijn werkgever een vergoeding krijgt om te komen werken, daarover gaat belasten? Hoe verhoudt dit zich met de gewenste flexibilisering van de arbeidsmarkt? Moet iedereen dan maar dicht bij zijn werk gaan wonen? Kan dat? En wat doe je als je zelf in Arnhem werkt en je partner in Den Haag? Een andere baan zoeken? Echtscheiding?
Inmiddels zijn er zo veel protesten verwoord dat vier van de vijf partijen hebben laten weten dat de maatregel na de verkiezingen te willen schrappen. Als dat gebeurt, is het uiteraard mooi dat een onrechtvaardige maatregel verdwijnt.
Ernstiger is evenwel het feit dat de maatregel serieus bedacht is en dat er toe besloten is. Hoe kan het zijn dat vijf fractievoorzitters van partijen die een meerderheid in de Tweede Kamer hebben, ondersteund door hun financieel specialisten, in hun volle verstand – mag je aannemen – een maatregel nemen waarvan iedereen kan aanvoelen dat deze niet deugt? Ook al zou er niet tegen geprotesteerd zijn, iedereen kan toch bedenken dat een dergelijke maatregel iedere logica ontbeert?
De betrokken politici zullen vermoedelijk deze maatregel onder druk van protesten - en in het zicht van verkiezingen - weer intrekken. Dat neemt niet weg dat zij hebben laten zien absurde maatregelen te willen nemen. Dat doen zij een volgende keer dus weer, als er geen verkiezingen zijn om ze tot de orde te roepen. Dat geeft weinig vertrouwen geeft voor de toekomst.
De betrokken politici zullen vermoedelijk deze maatregel onder druk van protesten - en in het zicht van verkiezingen - weer intrekken. Dat neemt niet weg dat zij hebben laten zien absurde maatregelen te willen nemen. Dat doen zij een volgende keer dus weer, als er geen verkiezingen zijn om ze tot de orde te roepen. Dat geeft weinig vertrouwen geeft voor de toekomst.
Het feit dat een meerderheid van de politieke partijen in Nederland het in hun hoofd haalt om een zo ondoordachte maatregel te nemen, laat zien dat er nog steeds een diepe kloof is tussen de burger en de politiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten